‘Als jongere nam ik natuurlijk niet alles van m’n ouders aan’

Abdulsamad (23) ,,Ik kon geen bijbaan vinden, kreeg schulden en had daardoor ook geen zin meer om naar school te gaan. Ik had na de middelbare school verschillende opleidingen gedaan, maar vond niets leuk. Daarnaast begon ik geld uit te geven dat ik niet had. Ik was in een spiraal van problemen beland. Ik liep vast in de schulden, niets boeide me meer. Ook zag ik geen uitweg. Ik had hulp nodig om uit de schulden te komen.”

Iemand zei: Kijk eens goed rond in de buurt

,,Mijn ouders en vrienden begonnen op me in te praten, ze wilden me verder helpen. Ik vond het moeilijk om hulp van bekenden aan te nemen. Als jongere neem je natuurlijk niet alles van je ouders aan. Ik schaamde me ook. Totdat een van mijn vrienden zei: ‘Kijk eens goed rond in de buurt, misschien kom je een vacature tegen’.

De jongerenwerkers hebben een neutrale rol

Dat heb ik gedaan. Zo kwam ik Servicepunt XL tegen. Ik zag bekenden uit de buurt al wel veel samen activiteiten doen, zoals voetballen, maar wist nooit dat ze daarvoor verzamelden bij een wijkcentrum. De jongerenwerker die mij aansprak, vertrouwde ik. Dat komt denk ik doordat hij een neutrale rol heeft. Het is zijn werk en ik kreeg het gevoel dat hij me echt verder wilde helpen. Hij nam de tijd voor me. Zo keken we samen eerst voor een bijbaan. Hij kwam geregeld met vacatures aan en hielp met de sollicitatiebrief en mijn cv. Ik werk sindsdien bij Albert Heijn, daar heb ik nog steeds een goede tijd.

Het leek me zo demotiverend om alleen maar te werken om boetes af te betalen

We hebben samen naar de schulden gekeken. Daar was ik bang voor. Het leek me zo demotiverend om alleen maar te werken om boetes af te betalen. Dan zie je de vruchten van je werk niet echt. De jongerenwerker heeft me gelukkig geholpen met het aanvragen van schuldsanering. Zo hield ik toch nog wat geld voor mezelf over.

Ik was inmiddels wel geïnspireerd geraakt door mensen die andere mensen verder helpen

De derde stap was mijn opleiding. Ik wist niet wat ik wilde, maar was inmiddels wel geïnspireerd geraakt door mensen die andere mensen verder helpen. Dat leek me ook wel leuk en een mooie manier om iets terug te doen. Daar kwamen we samen achter. Zo ben ik begonnen met de opleiding Gespecialiseerd Pedagogisch Medewerker, Niveau 4. Vervolgens kon ik hier zelfs stage lopen! Ik help bij activiteiten. Niet alleen op de playstation of zaalvoetbal, maar ook met schoonmaken in de buurt en preventiewerk. Daar sparen de jongeren punten mee en we hebben er al een heleboel. Zo kunnen we binnenkort met z’n allen naar Walibi.

De jongerenwerkers hebben ook mijn vertrouwen, want ze kennen de belevingswereld van de jongeren goed

Ik ben blij dat ik ooit naar binnen ben gelopen. Ik zag dus wel wat bekende gezichten uit de buurt en dat werkt drempelverlagend, maar eenmaal binnen werd ik op een ontspannen en relaxte manier geholpen. De jongerenwerkers hebben ook mijn vertrouwen, want ze kennen mijn wereld goed. Ze werken er vaak een tijd en kennen daarom meerdere generaties binnen een familie.

Mijn ouders glimlachen altijd als ik vertel dat ik weer naar het Servicepunt ga

Mijn ouders glimlachen altijd als ik vertel dat ik weer naar het Servicepunt XL ga. Ze zijn hier nooit geweest, maar houden van deze plek. Dat begrijp ik wel, want ze hebben mij zien veranderen. Ik kan binnenkort beginnen met een HBO-opleiding. Dan gaan we weer samen kijken wat ik leuk vind. Ik denk dat het Social Work wordt.”